در نوزادان و کودکان بخوابید

خواب همیشه بدون توجه به سن از مراحل یکسان تشکیل شده است. از سوی دیگر، این سازماندهی آن است که در طول زمان تغییر می کند.

چرا کودک به خواب نیاز دارد؟

به محض ظهور سیستم عصبی اولیه، نیاز به خواب ضروری می شود. بدن برای «بازیابی» از تلاش‌های فیزیکی، روانی و فکری به خواب نیاز دارد. هنگامی که بدن به حالت “استراحت” می رود، اتصالات عصبی سازماندهی مجدد می شوند تا با محیط سازگار شوند. خواب چندین مکانیسم فیزیولوژیکی را تحریک می کند: ترشحات هورمونی، بازسازی سلولی (پوست، ماهیچه ها و غیره)، به خاطر سپردن و غیره. پس هدف از خواب این است که بدن را برای وضعیت بیداری در روز بعد آماده کند.

خواب نقش بسیار مهمی دارد، به خصوص در کودکی که هنوز در حال رشد کامل است. در:

• حفظ هوشیاری هنگام بیداری (از خطر خواب آلودگی و اختلالات خواب جلوگیری می کند)؛
• حفظ پایداری دمای بدن به مدت 24 ساعت؛
• پر کردن ذخایر انرژی سلول های عضلانی و اعصاب؛
• تولید هورمون ها و به ویژه هورمون رشد و ملاتونین (هورمون خواب)؛
• تنظیم عملکردهای ضروری مانند قند خون (کمبود خواب می تواند منجر به اختلال در متابولیسم قند شود و باعث افزایش اضافه وزن و وقوع دیابت;
• تحریک دفاع ایمنی؛
• مکانیسم های یادگیری و به خاطر سپردن.

چرخه خواب کودک

زندگی روزانه نوزاد با مراحل بیداری و استراحت و این از مرحله جنینی مشخص می شود. به تدریج خواب از ماه هشتم مرتب و منظم می شود.

در نوزادان ترم، خواب فعالیت اصلی است! کیفیت خواب در دو سال اول زندگی بسیار مهم است زیرا تعیین کننده خواب در بزرگسالی است.

نوزادان 0 تا 2 ماهه

یک چرخه خواب حدود 50 دقیقه طول می کشد و تنها از دو مرحله بعد از به خواب رفتن تشکیل می شود: خواب بی قرار و خواب آرام.
در طول خواب بی قرار (معادل خواب REM بزرگسالان)، ممکن است متوجه بی قراری، بی قراری یا پلک زدن کودک خود شوید. با این حال، او به خوبی خواب است، اما فعالیت مغز او شدید است. سپس خواب آرام فرا می رسد که در طی آن چشمان او محکم بسته می شود. در این مرحله است که هورمون رشد ترشح می شود: کودک شما در حال رشد است!

فرکانس و سازماندهی فازهای خواب در طول 4 در 6 هفته اول ساختار یافته است. نوزادان به تدریج به خواب بزرگسالان نزدیک شوند. با این حال، تفاوت‌هایی وجود دارد که باید در نظر گرفت:

نوزادان تازه متولد شده حدود 16 تا 17 ساعت در روز می‌خوابند، برخی از نوزادان حتی می‌توانند تا 20 ساعت در روز بخوابند. تولد!
چرخه خواب بسیار زیاد است: 18 تا 20 چرخه در روز.
نوزاد هنوز بین روز و شب تمایز قائل نمی شود.

زمانی که او نمی خوابد، نوزاد انرژی خود را در لحظات بازی و رابطه والد-کودک خرج می کند. مصرف غذا در زمان‌های منظم، تناوب نور تا تاریکی و سایر برنامه‌های معمول به تدریج خواب را ساختار می‌دهد تا آن را با ریتم روز و شب تطبیق دهد.

شیرخوار از 2 تا 9/6 ماه

از 3 ماهگی، خواب ناآرام ذکر شده در بالا جای خود را به خواب متناقض در بزرگسالان می دهد که در طی آن کودک خواب می بیند. خواب آرام مانند بزرگسالان با خواب آرام جایگزین می شود. این چرخه اکنون ۷۰ دقیقه طول می‌کشد، به لطف رسیدن به خواب عمیق با موج آهسته، که در طی آن کودک آرام می‌خوابد. سپس می تواند به چرخه خواب دیگری ادامه دهد (خواب REM، خواب موج آهسته و سپس خواب آرام عمیق).

در حدود ماه چهارم است که کودک شب های کامل شروع به کار می کند . البته، همه کودکان متفاوت هستند و عوامل زیادی می توانند بر خواب آنها تأثیر بگذارند: حساسیت به سر و صدا، روال خواب ناپایدار، نور زیاد و غیره.

À از 6 ماهگی، خوابیدن کودک مانند کودکان و بزرگسالان به طور فزاینده ای طولانی تر می شود.

چرخه خواب کودک

از 9 ماهگی، خواب یک کودک به طور فزاینده ای شبیه خواب یک بزرگسال است با تغییر خواب متناقض که در پایان چرخه به جای اوایل در نوزادان و نوزادان اتفاق می افتد. سپس چرخه خواب به خواب آهسته سبک کاهش می یابد – خواب عمیق عمیق – خواب متناقض.

سپس، چرت ها به تدریج ناپدید می شوند و شب دوباره سازماندهی می شود تا مکان مهمی به آرامی باقی بماند- خواب موجی در نیمه اول شب بخش دوم بیداری های کوتاه همراه با هر تغییر چرخه را ارائه می دهد. سپس تثبیت خواب REM و افزایش خواب با موج آهسته را مشاهده می‌کنیم.

بعد از 6 سال، شب پایدار است و بیداری کوتاه است.

h2 class=”css-1dr8zcc”>کودک من به چند ساعت خواب نیاز دارد؟

sleep Foundation توصیه هایی را در مورد تعداد ساعات خواب مورد نیاز با توجه به سن ارائه کرده است. این مقادیر ممکن است با در نظر گرفتن سلامت عمومی، فعالیت‌های روزانه و عادات خواب کودک شما از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد.

افسردگی، دردهای مختلف و دیابت.

اختلالات خواب نوزاد

به طور کلی، کودک اولین شب های کامل خود را از 4 ماهگی می گذراند. اما گاهی اوقات کودکان می توانند اختلالات خواب، با علل متعدد، که زندگی روزمره و رشد صحیح آنها را مختل می کند.

کم خوابی در کودکان می تواند منجر به عواقب کوتاه مدت و میان مدتی شود مانند:

• شخصیت اختلالات ( ADHD، حساسیت مفرط، تحریک پذیری…)؛
• خواب آلودگی در طول روز؛
• تمرکز و یادگیری مشکلات;
• خطرات ناشی از اضافه وزن.

بی خوابی

مراحل بی خوابی در کودکان یا با مشکل در به خواب رفتن (حداقل 30 دقیقه) یا بیداری های شبانه مطابقت دارد.

این اتفاق می افتد که نوزاد به خواب می رود. با آغوش پدر و مادرش به خاطر لحظاتی که هنگام خوردن غذا به خواب می رود. هنگامی که او خود را در تخت خود تنها می بیند، ممکن است در به خواب رفتن دچار مشکل شود.

اگر این مورد برای کودک شما صادق است، به شما توصیه می شود که به تدریج کودک خود را به این کار عادت دهید. با پرهیز از ماندن در کنار او تا زمانی که به خواب می رود یا با خواباندن او در تخت خود به تنهایی به خواب بروید. این به او اجازه می‌دهد وقتی نیمه‌شب از خواب بیدار می‌شود، با آرامش دوباره بخوابد.

هنگامی که کودک بزرگ می‌شود، ممکن است کودک بخواهد زمان خوابش را به تعویق بیندازد. بلند شدن از رختخواب، خواندن یک داستان جدید، تظاهر به گرسنگی… و زمانی که والدینش به درخواست های او پاسخ مثبت نمی دهند، در نهایت گریه می کند. ما در مورد سندرم یادآوری صحبت می کنیم تا این پدیده زمان خواب پایان ناپذیر را توصیف کنیم. هرچه کودک شما خلاق تر باشد، در عین به تعویق انداختن زمان خوابیدن، راه حل هایی برای حفظ توجه والدین خود پیدا می کند. برای رفع این مشکل، باید یک روال خواب تنظیم کنید که هدف آن کاهش تحریک به نفع آرامش باشد. این حرکات تکرار شده طی چند ماه باعث به خواب رفتن می شود.

بی خوابی در کودکان همچنین می تواند به دلیل بیداری های شبانه بین دو چرخه خواب باشد. وقتی خیلی جوان است که نمی تواند دوباره به تنهایی بخوابد، l کودک با والدین خود تماس می گیرد از طریق اشک به منظور اطمینان خاطر.

هیپرخوابی

پرخوابی یک پدیده نادر است، به ویژه در کودکان و نوجوانان، که با دوره های خواب آلودگی غیر قابل مقاومت در طول روز مشخص می شود. کودکانی که از آن رنج می برند، خواب نامنظم و بیش از حد دارند.

این مراحل غیرمنتظره خواب ناگزیر منجر به مشکل در تمرکز، تحریک پذیری، رفتار بد و رفتار بد در مدرسه می شود. انواع مختلفی از پرخوابی وجود دارد که بیشتر به دلیل کم خوابی مزمن در شب ایجاد می شود. پدیده های فیزیکی که می تواند در هنگام به خواب رفتن، در طول شب یا در طول بیداری های کوتاه رخ دهد. آنها منجر به خواب‌آلودگی، وحشت‌های شبانه، کابوس‌های شبانه و غیره می‌شوند.

خواب ناکافی، برنامه‌های خواب نامنظم، تب، مصرف برخی داروها (لیتیوم، فنوتیازین‌ها، آنتی‌بیوتیک‌های خاص)، نیاز ادرار کردن ثانویه به دلیل نوشیدن زیاد الکل در عصر می تواند این دوره های پاراسومنیا را افزایش دهد.

حتی اگر این پدیده ها آزاردهنده باشند، در مواقعی که گاه به گاه هستند، تأثیر مستقیمی بر روی آنها ندارند. از سوی دیگر، در صورت تکرار زیاد و تغییر کیفیت زندگی، مشاوره با یک متخصص سلامت ضروری است. در صورت بروز وحشت شبانه، سعی نکنید کودک خود را بیدار کنید، حتی از صحبت کردن با او یا لمس کردن او خودداری کنید. فقط با تماشای اینکه فرزندتان از رختخواب پایین نیفتد اجازه دهید حالت بی قراری خود را پشت سر بگذارد.

آیا کودکان می توانند آپنه خواب داشته باشند؟

آپنه خواب پدیده ای است که تعداد کمی از کودکان (2 درصد از کودکان بین 2 تا 6 سال) را مبتلا می کند. بیشتر اوقات، آدنوئیدها یا لوزه های بیش از حد بزرگ باعث ایجاد آن می شوند. همچنین می تواند به دلیل اضافه وزن باشد. اگر کودک شما با صدای بلند خروپف می کند، اختلال در خواب (بیداری های مکرر) داشته باشد یا علیرغم داشتن خواب خوب در طول روز خسته به نظر می رسد، ممکن است دچار آپنه خواب شود.

اهمیت یک روال خواب برای خواب خوب

ایجاد یک روال خواب از سنین پایین برای ترویج به خواب رفتن و خواب با کیفیت ضروری است (قبل از یک سالگی خیلی سخت گیر نباشید. ، با این حال). به خصوص از آنجایی که یک روال خواب خوب به نوزاد شما کمک می کند تا ریتم روز و شب را سریعتر بگیرد، که ذاتی نیست.

این روال خواب بر اساس قوانین اساسی است:

• مکان: بیش از 6 ماهگی، عادت کنید کودک را در تخت خودش و در فضایی بخوابانید. اختصاص داده شده به خواب، مکانی برای خودش که می تواند اوقاتی آرام داشته باشد. اتاق خواب او به جای تحریک، به فضایی آرام تبدیل می شود که باعث آرامش می شود.
• تکرار ژست ها: تکرار یک رفتار هر شب تقریباً در یک زمان، ادغام آن و جلوگیری از سندرم یادآوری ذکر شده در بالا آسان تر خواهد بود. در این روال از هرگونه تحریک هیجان انگیز مانند بازی، قلقلک دادن، ورزش، صفحه نمایش و غیره خودداری کنید. به او چیزی برای خواندن یا کمی موسیقی ملایم پیشنهاد دهید. این آیین می‌تواند به این صورت انجام شود: غذای خانوادگی، بازی‌های آرام، شستن روزانه، اشتراک‌گذاری لحظه‌ای از خواندن آرام و مهربانی.

N نکن. صبر کنید تا فرزندتان تحریک پذیر یا خواب آلود شود تا به رختخواب برود: مهم است که او یاد بگیرد که خودش بخوابد تا اگر در طول شب بیدار شد، خودش دوباره بخوابد.

هم محکم و هم انعطاف پذیر باشید، تمرینی که آسان نیست، اما خواب خوب برای فرزندتان به نفع کل خانواده خواهد بود. همانطور که کودک شما رشد می کند و با این روال خواب سازگار می شود، به تدریج در زمان خواب مستقل می شود.